Bali and signs of leaving

Hi mates,

Hier zijn we weer. Het heeft weer eventjes wat langer geduurd. Ik zit nu in twee volle weken, omdat de examens eraan komen. Dus vandaar dat ik nog niet een verhaal op mijn reis blog geschreven heb.

Net zoals ik in mijn vorige reis blog vertelde, gaan nog steeds mijn normale dagelijkse dingen door. Zijn gewoon de 'normale dagelijkse dingen hier in Australia'.

Dinsdag tot en met vrijdag was het army week op res. Deze week stond in het teken van leger. Ik had iemand om te vangen (zoals ik in het vorige blog al geschreven heb) en iemand anders had mij om te vangen. Ik had een Brits-Engels meisje, die ik niet gemakkelijk te pakken kon krijgen. Ik zag haar nergens en ik kon moeilijk naar haar unit (huisje) lopen en vragen 'hee mag ik even binnenkomen'. Dit leek mij namelijk een beetje té doorzichtig. Ikzelf ben ook niet gevangen. Een jongen vertelde mij later dat hij mij had, maar dat hij mij steeds niet te pakken kon krijgen omdat ik steeds weg was haha. Ook had elk unit (elk huisje) een vlag. Dit waren in het totaal 7 vlaggen. Deze moesten we de hele week 24/7 per dag bewaken in de keuken (de vlag moest in het zicht gehangen worden in de keuken). Kortom deze week was vol stres. De vlag van onze unit was al op de eerste dag door een andere unit in handen genomen. Vervolgens hebben we gewacht tot dinsdag (een na laatste dag) en hebben we vier, inclusief onze eigen vlag, teruggevangen. Dit hebben we gedaan tijdens res tea, omdat dan alle studenten aan het eten zijn en er niet veel studenten zijn om de vlaggen te bewaken. De laatste dag (woensdag) hebben we met alle kamergenoten in de keuken gestudeerd, omdat natuurlijk alle units op al onze vlaggen aan het azen waren. We hebben uiteindelijk gewonnen!!

Woensdag 20 mei was ik eerst naar het centrum geweest om een lekker warm kleed te kopen, omdat het hier in Ballarat zo koud is. Herhaling: ja, het is hier in Ballarat koud. Even voor de duidelijkheid: ja, het kan koud zijn in een aantal gebieden in Australia en ja, ik woon in het koudste (zonder overdrijven) gebied van heel Australië. In de middag ben ik voor de eerste keer naar een yoga les geweest. Dit was met Roneta en Nigel, en het was zeker voor herhaling vatbaar! In de avond was er een afsluitingsfeest in het centrum en ik was eerst niet van plan om te gaan. Ik had geen legerkleren om te dragen en ik was gewoon niet zo in een feeststemming. Uiteindelijk, om 7 uur, toen ik een aantal kamergenoten zich klaar zag maken, heb ik tóch maar besloten om wel te gaan. Ik had geen kleren om te dragen. Dus het eerste wat ik deed was naar Anna (de RA met een kledingkast vol met leuke kleren) gerend om te vragen of ze iets voor mij had. Ik ben in de douche gesprongen, heb me snel klaargemaakt voor het feest en Anna heeft kleren via-via geregeld en aan mijn deur gehangen (een hoed en een shirt). Ik ben super blij dat ik deze avond geweest ben! Bijna alle kamergenoten waren er en het was voor mij een avond met lekker dansen en lol maken, nieuwe mensen ontmoeten en nog meer dansen.

Donderdag 21 mei was voor mij een speciale dag haha. In de ochtend werd ik wakker, ging naar school, ging fitnessen, deed de was, etc. Ik dacht in deze ochtend nog 'hm, ik merk dat alles best wel gewoontjes word'. In de avond was ik met papa, mama, Suzan en Nick aan het skypen in Thailand (hoezo internationale familie), en vertelde ik dat Roneta en Gintarré naar Bali gingen aankomende zondagochtend. Na een gesprek hierover gehad te hebben, heb ik plotseling besloten om ook naar Bali te gaan met Roneta en Gintaré (internationale familie wordt nog internationaler). Dit was om 1 uur 's nachts en ik heb gelijk mijn vliegticket naar Bali geboekt. Roneta en Gintarré hebben voor mij geregeld dat ik bij hun op de kamer kon. Ik was super blij, was letterlijk aan het springen, aan het schreeuwen, aan het gillen en aan het rennen door de unit. Mijn Australische kamergenoten stonden mij wonderbaarlijk aan te kijken, aangezien zij in het algemeen niet zo veel reizen (meer dan de helft die ik gesproken heb is nog nooit naar een ander land geweest), en ik mijn vliegticket zojuist geboekt had naar Bali voor twee dagen later.

Aankomende vrijdag en zaterdag waren voor mij gigantisch druk. Ik had namelijk een assignment, die ik vrijdag (als ik nog in Bali was) moest inleveren. Ik moest deze assignment dus nu in twee dagen maken. Daarnaast had ik nog een online test die ik moest maken en waarvoor ik nog een hoofdstuk moest lezen. Ik heb deze twee dagen tot midden in de nacht doorgewerkt (tot 5 uur) om het af te krijgen. Ik heb vrijdag nog typisch Oostenrijks gegeten met de internationale studenten (de internationale dinner night) en ben daarna direct weer terug naar huis gegaan om aan de assignment te werken. Zaterdagochtend ben ik naar het centrum geweest om een goede backpack te halen en heb ik nog wat dingen voor Bali geregeld. Op zaterdag avond was Gintaré jarig (één van de redenen waarom we ook naar Bali gingen, of excuus misschien? haha), en ben ik wezen uiteten bij een pizzaria samen met Roneta, Nigel en Bernhard. In de avond heb ik mijn assignment ingeleverd en heb ik rond 1 uur 's nachts mijn spullen ingepakt om in de ochtend naar Bali te gaan. Ik moet zeggen dat ik na deze twee dagen gesloopt was. Ik voelde dat mijn lichaam vaststond van alle stress en dat mijn keel pijn deed van de verkoudheid. Maar goed, ik had dit harde werken er zeker voor over en liet Bali maar komen!

Zondag 24 mei was het dan zover. Ik ging naar Bali. Ik ging naar Indonesië. Ik moet zeggen dat ik het toen pas besefte haha. Indonesië is altijd mijn droomland geweest om naar toe te gaan en ik ging daar nu plotseling heen! Halelujah. Nigel reed ons om 6 uur in de ochtend naar de airport en we hadden alleen onze backpack bij. Wij voelden onszelf typisch een backpacker, maar eigenlijk waren we typisch een flashpacker (hebben Ronete, Gintaré en ik geleerd tijdens het vak 'Introduction to Tourism'). We kwamen rond 2 uur 's middags aan in Bali en het was super warm. Heerlijk na dat koude weer in Ballarat! Mijn eerste gevoel over Bali was 'woooo, hoe moet ik met deze mensen praten. Ze zijn allemaal aan het schreeuwen dat ik naar ze toe moet komen voor een taxi en roepen belachelijke hoge prijzen daarvoor'. Gelukkig wisten Roneta en Gintaré hoe ze hier mee om moesten gaan, omdat ze vóór Australië samen naar Thailand waren geweest. Ik heb ze gevolgd en vooral mijn ogen op alle tassen gehouden en mijn ogen uitgekeken over hoe deze cultuur in zijn werk ging.
Eenmaal aangekomen in ons hotel, voelde ik me alweer een stuk veiliger. We hebben gelijk onze bikini aangetrokken en zijn naar het strand gegaan. Op het strand heb ik iets heel onbekends meegemaakt. Ik, Gintaré en Roneta hebben ons als een beroemdheid gevoeld. Of dit leuk is? Nee! Allerlei mensen liepen naar ons toe met een glimlach en vroegen of wij met hun op de foto wilden. In het begin dachten we 'uuuuh nee, wat ga jij met die foto doen?'. Op een gegeven moment hebben we het toch een aantal keren gedaan, omdat het tóch wel grappig is. Ik voelde me als een broodkruimeltje, die aan een groep vogels gevoerd werd. Als er een meisje naar ons toekwam voor een foto en wij dit deden, kwamen er een stuk of 15 kinderen schreeuwend en lachend en propte zichzelf ook op de foto, maakten foto van ons terwijl ze naast ons stonden en stonden ons aan te staren. Wij hebben de conclusie genomen dat dit was omdat we blank zijn. Later heeft Nigel ons verteld dat het is omdat we lang zijn en ze dit associëren met veel geluk. Ik denk dat het een kwestie is van beiden. Wat denk jij? In de avond hebben we heerlijk gegeten, winkels gekeken en een voeten- en rug massage genomen. Dit hadden we wel verdiend na deze drukke dagen. Mijn lichaam was weer helemaal lekker losgeschud.

Maandag 25 mei zijn we eerst naar het strand gegaan en wilden we surfen. Dit hebben we uiteindelijk niet gedaan, omdat we gek werden van alle Balinese surfers die naar ons toe kwamen en allemaal moeilijk deden over de prijs en we vertrouwden ze niet. In de middag zijn we naar de Jimbaran beach geweest met de taxi (na 1 uur handelen over de prijs) en hebben we de échte Balinese cultuur gezien. Dit had voor mij veel indruk. Zó verschillend vergeleken met Nederland en Australië. Typisch een less developed country. In de avond zijn we wezen uiteten, gewinkeld en hebben we een full-body massage genomen. Ik, Gintaré en Roneta hebben genoten van de prijzen in Bali. Alles is ontzettend duur in Australië en alles is ontzettend goedkoop in Bali. Heerlijk was dit! Voor de prijs van een brood in de supermarkt in Australië, hadden we in Bali een uitgebreid hoofdgerecht en een toetje.

Dinsdag 26 mei hebben we veel van Bali gezien. We hebben een personal driver geregeld voor 20.000 Balinese Roepia's (20 dollar). Voor deze prijs kunnen we in Australia naar het centrum met de taxi. We hebben de personal driver precies verteld waar we heen wilden en hij heeft ons daarheen gebracht en heeft de hele dag op ons gewacht om ons weer verder naar het volgende punt te brengen. Zijn naam is 'Today' en zijn nummer hadden we van vrienden van Roneta en Gintaré, die hadden verteld dat het een goede taxi chauffeur was (en goedkoop). We hebben trouwens de hele tijd flink gehandeld over de prijzen en verteld dat we arme studenten waren bla bla bla. We hebben serieus alles voor belachelijk goedkoop geregeld, omdat het geen hoogseizoen was en we wisten dat ze beter iets te doen kunnen hebben dan niks. Today had ons ook verteld dat hij dit normaal nooit zou doen voor 20 dollar. We zijn deze dag naar een tempel geweest (ik vond deze super mooi, omdat dit voor mij de eerste tempel was die ik in reallife zag), een mooi surfstrand en we hebben gesnorkeld (alweer voor spot goedkoop). In de avond zijn we wezen uiteten naast ons hotel en hebben we heerlijk gedanst tijdens het eten (jazeker, tijdens het eten) en hebben we met z'n drieën op het podium van de band gedanst, omdat ze zo goed waren en we niet stil konden staan op de muziek. Deze avond was heeerlijk! Hierna hebben we nog wat gewinkeld en daarna in het zwembad gedoken om af te koelen.

Woensdag hebben we weer veel van Bali gezien en rondgereden met Today. Deze dag hebben we een tempel gezien, een tempel gezien, een groot rijstveld gezien, een tempel in de jungle met apen gezien, een active vulcano gezien, een tempel gezien en zijn we naar een koffie plantage geweest. Deze dag was o zo heerlijk! (Alweer). De natuur, de cultuur, de tempels, ik heb een actieve vulkaan gezien en ik heb veel aapjes in een mega jungle gezien. De rijstvelden waren ook zo mooi. Ik had hier trouwens een moment dat er een oud vrouwtje op de trap zat en ik, Gintaré en Roneta moesten er langs. Dit vrouwtje zat onze benen aan te raken en te bewonderen. Waarschijnlijk was dit weer omdat we blank en lang zijn. We hebben hier gegeten met ons gezicht in de zon en op de rijstvelden gericht en vooral gekletst over hoe blij we waren dat we al deze kansen krijgen om te zien en te ervaren, en dat we zo blij zijn dat we elkaar ontmoet hebben. Oftewel: meidenpraat. Ik heb hier een rijstvelden hoed gekocht samen met Roneta voor 30.000 roepia's per hoed (ik wist dat dit belachelijk veel was). Ik en Roneta hebben dit toch maar gedaan, omdat we zagen hoe arm deze twee mensen waren. Na een beetje handelen over de prijs, hebben we de hoeden gekocht en het vrouwtje en de jonge man waren helemaal aan het lachen toen ze het geld in handen hadden. Dat geeft een goed gevoel, kan ik je zeggen! De koffieplantage was ook super leuk, vooral omdat ik nu ook koffie lekker vind. We hebben hier allerlei verschillende koffie uitgeprobeerd (onder andere koffie die gemaakt wordt van de poep van de Luwakee animal) met een mooi uitzicht over de koffieplantage en de jungle. Toen we terug waren van het hotel hebben we eerst gezwommen in het zwembad. We hebben in het zwembad een cocktail gedronken en gekletst met twee Australische jongens. In de avond zijn we weer flink wezen uiteten en hebben we gewinkeld. Hebben trouwens allemaal niks gekocht in Bali, goed hé? Na al dat winkelen.

Donderdag hebben we weer veel gezien van Bali en rondgereden met Today. Deze dag hebben we een tempel gezien, een tempel gezien, een mooi groot surfstrand gezien met super grote golfen en de échte professionele surfers die grote golfen pakken, een tuin gezien, een tempel gezien en een fruitmarkt gezien. De fruitmarkt stond niet op het lijstje, maar daar reden we langs omdat Todya wat fruit voor zijn vrouw wilde halen en wij het ook wel leuk vonden om te zien en al die verschillende fruitsoorten en kruiden. Ik moet zeggen, dat ik de tempels bijzonder mooi vind om te zien. De tempels in Bali zijn van het Hindoeïsm en je kunt zien dat the first principle van het Hindoeïsm gaat over de 'inner-self' of 'soul' en een mooi totaal vormt met de natuur. Ik, Gintaré en Roneta hebben dan ook bij een tempel, die niet toeristisch was en hierdoor vooral rust uitstraalde (zonder al de toeristen die rondwandelen in hetzelfde kleedje om de benen), een half uur alleen maar gezeten en niks tegen elkaar gezegd. Ik kwam hier trouwens ook een grote blonde vrouw tegen met een kleine Balinese jonge man. Vroeg me af of dit 'liefde' was of een 'arm zoekt rijk meisje' kwestie was. Maar goed, het kan natuurlijk altijd échte liefde zijn. Ook de andere tempels waren mooi. Tempels bij de zee, tempels in de jungle, tempels aan een rivier en tempels gewoon midden in de stad. Toen we terug waren bij ons hotel, hebben we op het strand gezeten en naar de zonsondergang gekeken. Hierna hebben we gepraat met een aantal Balinese studentjes op het strand, die een interview met ons hielden. Dit moesten ze voor school doen. Hier hebben we een tijdje mee gekletst en mee gelachen. Hierna hebben we nog even gezwommen in het zwembad.
's Avonds zijn we wezen uiteten (voor de verandering) en zijn we naar een club gegaan. Deze avond was ook zo goed! We hebben 2,5 uur alleen maar gedanst, gedanst, gedanst en gedanst. We waren letterlijk kletsnat van het zweet door het dansen. De muziek was zó goed! Soms heb je van die momenten dat je in een club staat en het liedje na het andere liedje is alleen maar beter en beter en beter. Nou, dat was deze avond de hele tijd door nonstop. Wauw! Na deze nacht uit, zijn we nog in het zwembad gesprongen om af te koelen.

Vrijdag was onze laatste dag in Bali. We hebben deze dag gerelaxt aan het zwembad, gezwommen in de zee, geluncht in Gintare's favoriete wafelrestaurant en terug naar het vliegveld gegaan. Hoe wij eruit zagen op het vliegveld? Nat shirt, natte broek, zanderige voeten met slippers, bikini eronder, haren zanderig zouterig en nat, één backpack, plastic tas met kleren, en sneakers in de hand. Oftewel: we hebben al onze tijd in Bali volop benut! Haha. Eenmaal door de beveiliging, hebben we ons omgekleed in het vliegtuig. We kwamen om 1 uur 's nachts aan in Melbourne en Nigel heeft ons naar huis gebracht. Het aankomen op het airport in Melbourne voelde voor mij als 'thuiskomen'. Terwijl dit voor mij 4 maanden geleden voelde als 'het begin van mijn grote avontuur'. Toen besefte ik pas weer hoeveel ik heb meegemaakt, geleerd, gezien, ervaren en ondernomen heb.

Zaterdag 30 mei heb ik vooral uitgeslapen en wat dagelijkse dingen gedaan.

Zondag 31 mei zijn ik, Gintaré en Roneta met Nigel meegegaan naar zijn family dinner. Dit was vlakbij de Great Ocean Road. Het is grappig om te zien hoe verschillend en hoe vergelijkbaar Australiërs zijn met Nederlanders. Onder andere verschillend in eetgewoontes en familiedingen. De familie bestaat uit circa 15 familieleden en Nigel had zijn neef en tante al langer dan 5 jaar niet gezien. De familie doet deze dinner elk jaar, maar goed 'als het niet uitkomt of je blijft liever thuis, dan blijf je gewoon thuis'. De gespreksonderwerpen gaan niet over 'Hoe gaat het met je studie? In welk jaar zit je nou?'. Nee, de gespreksonderwerpen gaan meer over sport en wat je gedaan hebt op dezelfde dag of in dezelfde week. Iedereen heeft zelf hun eten gehaald bij de afhaal service en dit was flink wat fast food. Ik, Gintaré en Roneta hebben wat nacho's en wat brood besteld. Hierna zijn we met z'n vieren naar de Great Ocean Road gegaan. 'Gewoon omdat het kan, voor een dag'. Het was nu koud en regenachtig in plaats van zonnig en warm (wat het weer de eerste keer was dat ik de Great Ocean Road zag). We hebben de vijf hoogtepunten van de Great Ocean Road gepakt en vooral gekletst over het feit dat we hier al zo lang zijn en al zoveel gezien hebben, bla bla bla.

Maandag 1 juni begon de laatste schoolweek alweer. Dinsdag 2 juni had ik de Farewell Reception. Dit was voor de internationale studenten, die hun laatste semester eindigde. Dit was het officiële teken voor mij dat er 'aan alle leuke dingen een einde komt, om tijd te maken voor andere leuke momenten'. We hebben hier met alle internationale studenten gekletst en kregen van de directeur (typisch een Australiër met zijn grote blauwe ogen en brede glimlach) een papiertje over dat we ons exchange program afgerond hebben. Dit was voor mij dubbel, omdat ik natuurlijk nog moet knallen voor mijn examens!

Woensdag 3 juni ben ik weer naar de yoga les geweest met Gintaré, Roneta en Nigel. In de avond had ik een unit meeting met alle roommates, omdat ik en twee andere kamergenoten niet meer op res zijn het volgend semester. Dit was voor ALWEER een officieel teken dat 'aan alle leuke dingen een einde komt, om tijd vrij te maken voor andere leuke momenten'. Onze RA had een speech gehouden en we hebben ijsjes samen gemaakt en opgegeten. In de avond ben ik met Gintaré, Roneta en Nigel voor de laatste keer flink losgegaan in het centrum. We hebben eerst met alle internationale studenten bij Nigel, Tim, Alex en Saad wat gedronken en ben daarna met Gintaré, Roneta, Nigel en Bernhard naar de paint party gegaan (de andere internationale studenten gingen naar een ander feest). Dit feest was in de Element club. Ik had een wit effe (goedkoop) wit shirt aan en dat was maar goed ook. Ik heb deze avond veel gedanst en gekliederd met paint en ben flink natgespoten met paint. Super leuke avond gehad!

Donderdag 4 juni had ik mijn laatste les. Vrijdag en zaterdag heb ik vooral had gestudeerd voor mijn examens die eraan komen. Ik ben vrijdagavond naar de film geweest 'Alohal' met Gintaré, Roneta en Nigel(saaie film, snapten er niks van) . Zaterdag heb ik een nieuw recept gekookt. Zondag 7 juni heb ik weer veel gestudeerd. Ik ben naar het zwembad geweest en heb gekletst met andere studenten, die ik daar tegenkwam.

Vandaag is het maandag en ik heb vooral gestudeerd voor mijn examens. Het is alweer 1 uur 's nachts zie ik nu (de elektriciteit viel net even uit by the way). Deze week heb ik een vakantie om te leren en volgende week beginnen mijn examens. Ik ben woensdag (morgen alweer) jarig! Dan word ik 21 jaar! Ik ga deze dag met Gintaré, Roneta en Nigel naar Melbourne om te lunchen en naar de musical The Lion King (broadway versie), daarna in Ballarat uiteten en daarna borrelen (roommates komen ook borrelen). De komende twee weken zijn vooral hard studeren. Over twee weken en 2 dagen, herhaling: over twee weken en 2 dagen!, ga ik 's avonds naar het vliegveld in Melbourne en is Peer in Australië!!

Hoe ik me voel? Vol en leeg. Ik wil nu vooral Peer weer zien, omdat het nog zo kort duurt en mijn gevoel zeg 'okee, nu is het lang genoeg geweest'. Ik denk steeds vaker aan thuis (Nederland thuis), over hoe het zal zijn als ik terug ben. Deze twee weken zijn vooral studeren voor examens dus zoveel super leuke vooruitzichten hier thuis zijn er niet echt. Natuurlijk wel mijn verjaardag! :D Tegelijkertijd wil ik niet naar huis, omdat het hier zo leuk is, gezellig is, mooie natuur, layed-back cultuur, nieuwe vrienden, ruimte voor je gedachten, tijd om intens te genieten, en nog veel meer gevoelens.

Dat was ie weer.

See ya!

Lots of love,
Liza