Hello Australia

Hi mates,

We zijn alweer ongeveer 1,5 week in Australië en we hebben weer van alles meegemaakt. Ik probeer het niet zo super super lang te maken, want dan wordt het wel een heeeeeeele lange blog  De laatste keer dat we de blog hebben bijgehouden is alweer een tijdje geleden zie ik. Toen waren we zelfs nog in Indonesië. Dit klinkt helemaal lang geleden.

Zaterdag 22 oktober hadden we een ‘oplichter dag’. We hadden eerst goedkoop ontbeten bij de supermarkt (moeten als backpacker toch een beetje op ons geld letten) en zijn daarna naar de grootste toeristische tempel op Bali geweest. Dit was de Besakih tempel. We zijn met ons scootertje door de drukte er naar toe gereden. Eenmaal aangekomen, werden we aangehouden door locals die van ons geld wilden voor de scooter en de ticket om de tempel te kunnen bezoeken. Eenmaal verder gereden, kwamen we locals tegen waar we onze scooter konden parkeren, een doek konden huren om over ons middel heen te slaan en om een gids te betalen. Je kon namelijk volgens deze locals alleen met de gids de tempel van binnen bezoeken. Dit vonden wij onzin en we hebben dus alleen een doek gehuurd en we zeiden dat we dan wel niet de tempel in zouden gaan. Eenmaal aangekomen bij de tempel kregen we van alles in onze handen geduwd met het excuus dat we dit moesten kopen en aan de goden moesten offeren. Ik vond dit een onzin verkooppraatje en heb de spullen met een chagrijnig gezicht weer terug gegeven en gezegd dat ik dit niet hoefde, ook al was het volgens hun een ‘must’ (wat uiteindelijk niet zo bleek te zijn). Bij de ingang van de tempel werden we aangehouden met onze ticket en werd verteld dat we niet naar binnen mochten, omdat we een gids moesten hebben. Ik chagrijnig tegen de meneer bij de ingang gereageerd en gezegd dat ik dan wel de jungle in ga. Uiteindelijk zijn we via een andere weg de tempel binnengekomen en bleek inderdaad dat er helemaal geen gids hiervoor nodig was. Bij deze tempel waren er allerlei ceremonies aan de gang waar veel locals naar toe kwamen voor hun geloof. Dit was wel bijzonder om te zien en om hier tussen te lopen. Voor de rest heeft mijn stemming er voor gezorgd dat ik de tempel niet heel bijzonder vond en zijn we kort bij deze tempel geweest. Na deze tempel zijn we naar een beach club geweest, hebben daar een biertje en wijntje gedronken en naar surfers gekeken. We hebben heerlijk langs de straat bij een klein Balinees restaurantje gegeten.

Zondag zijn we naar een strand geweest en hebben we daar gelunched en op het strand gelegen. Ook hebben we hier avond gegeten en genoten van de rust. Ik weet nog dat ik op deze dag behoefte had aan rust, geen locals die je als dollarteken zien en een heerlijk strand. Hierna hebben we bij de guest house nog gezwommen en zijn gaan slapen.

Maandag zijn we met onze backpacks op de scooter weer naar een andere guest house gereden. Dit was een luxe hotel voor ons doen en we hadden hier dan ook ’s middags rustig op ons balkonnetje aan het zwembad gezeten. Hierna zijn we naar een groot wit strand gereden en hebben daar op het strand gelegen en weer naar surfers gekeken. Hier hebben wij toen de afspraak gemaakt om sowieso te gaan surfen in Australië. We hebben in Kuta Italiaans gegeten (aangezien het toch toeristisch was in Kuta vonden we het ook niet nodig om Balinees te eten). In de avond heb ik een heerlijke full body massage laten doen. Ik heb geprobeerd om Peer te overtuigen van de heerlijkheid van een massage. Dit heeft helaas weinig succes gehad.

Dinsdag hebben we eerst bij het hotel wat dingen geregeld voor in Australië en daarna zijn we laat op de middag naar Kuta beach gegaan. Ook hier hebben we weer op het strand gelegen en gezwommen. Daarna uit eten geweest in Kuta en ’s avonds gezwommen bij het hotel. Deze nacht zou onze laatste nacht in Bali zijn en we konden niet wachten om naar Australië te gaan!! In Bali hebben we (zoals je kon lezen) vooral gerelaxed aan stranden en hier waren we ook wel aan toe. 1. Onze buikjes vertelden ons dat ze niet konden wachten op Westers eten. 2. Onze energie was opgeraakt door het vele reizen op de scooter. 3. We begonnen ons te ergeren aan de locals die ons als dollarteken zagen. 4. We hadden alles in Indonesië gezien wat we wilden zien en waren klaar voor een nieuw avontuur!

Woensdag zijn we vroeg naar het vliegveld gegaan en zijn we om 12.00 uur in Perth aangekomen. Eenmaal aangekomen, hebben we een taxi genomen naar Michael. Dit was een homestay die we via Airbnb geregeld hadden (veel goedkoper dan hostels). Toen we hier aankwamen zijn we gelijk met Michael meegereden naar het centrum Perth. In Australië hadden we namelijk veel dingen die we wilden regelen. We wilden namelijk een auto kopen om mee door Australië te reizen. Daaropvolgend moest deze auto een tent op het dak krijgen en hadden we een hele ‘reisinboedel’ nodig. Eenmaal in Perth kon je merken hoe blij we allebei waren dat we in Australië waren. Ik heb volgens mij deze dag wel 20 keer tegen Peer gezegd op de meest onverwachte momenten ‘Peer, we zijn in Australië! Peer, we zijn in Perth. Peer, zie je al die mooie auto’s. Peer, wat een rust op de weg hé? Peer, mooie natuur hier hé?’. Ik weet nog dat ik deze dag serieus kriebels in mijn buik had met het idee dat ik weer terug in Australië was. Ik was super blij en voelde me een stuk meer vertrouwd in dit land met de taal, de valuta, de cultuur, de natuur, et cetera. Aan Peer was ook te merken dat hij dit ook had. We zijn, nadat het kijken naar mogelijke auto’s geen succes had, terug naar Michael gegaan. We hebben daar gekookt en op de bank gehangen met de super coole hond Busta. By the way, was bij ons te merken dat de ‘moeheid’ van Indonesië er hier uitkwam en dat we niet konden wachten om ons Australisch avontuur aan te gaan!

Donderdag was een frustrerende dag met het openbaar vervoer. We wisten niet hoe dit werkte en we wel minimaal twee uur onderweg naar een bestemming (lopen, bus, trein, bus, trein, lopen, bus, lopen, trein, et cetera). We moesten en zouden de perfecte auto vinden en hadden het hier dus helemaal voor over. Deze dag hebben we veel teleurstellingen gehad met het zoeken naar een auto. Óf de auto was te duur. Óf de auto was niet goed genoeg om mee door Australië te reizen. Óf de mensen, van wie de auto te koop stond, reageerden niet op onze berichten. Gelukkig waren de Australiërs aardig en behulpzaam en maakte het openbaar vervoer onze behoefte naar een eigen auto nog veel sterker.

Vrijdag zijn we met goede en frisse moed weer naar het centrum van Perth gegaan. Dit hadden we met de ferry gedaan, zodat we ook nog iets van Perth konden zien tijdens het zoeken naar een auto. Uiteindelijk zijn we bij een auto dealer terecht gekomen en hadden we DE PERFECTE AUTO gevonden! Wij helemaal blij. Perfecte prijs en perfecte kwaliteit. Nu nog betalen in een andere valuta…. Dit was niet gemakkelijk. Na een dag lang proberen, bellen naar Nederland en discussies met de auto dealer hebben we de auto moeten laten staan. Dit was ontzettend frustrerend. Ons geld naar onze Australische bank account was nog in behandeling (duurt 5 werkdagen) en de internationale limieten op Nederlandse passen lagen niet zo hoog. Wij met lood in onze schoenen terug naar city centre Perth. Peer heeft nog met volle moed gekeken bij de bank of we iets konden regelen en ik heb op het terras met alle backpacks gezeten. Nogmaals vind ik het ontzettend knap dat Peer deze energie nog had. Ik was er namelijk even klaar mee en heb een uur lang voor me uit gekeken en genoten van city centre Perth. Enfin, uiteindelijk naar een home stay vlakbij een busstation gegaan. Deze avond kwamen we bij een woning terecht, waar het huishouden net even iets anders was als wat wij gewend zijn haha. Dit was een vriendelijke Chinese vrouw die volgens mij verdronken was in het zorgen voor haar twee kindjes (2 en 4 jaar oud). Er was geen bank, alleen speelgoed in de woonkamer, de muren waren volgetekend door de kindjes, we hadden één eenpersoonsbed en een stretcher (wat geen bed te noemen was), niet genoeg dekens en konden geen prullenbak vinden in het huis. We waren gelukkig al wel wat gewend en hebben de nacht overleefd.

De dag hierna hebben we er niet ontbeten en zijn we zo snel mogelijk weer terug naar het centrum gegaan. Peer had deze nacht namelijk niet geslapen want hij moest en zou die auto nu ook kunnen betalen. Ik was het hier helemaal mee eens en we gingen er dan ook met volle moed weer tegen aan. Uiteindelijk hebben we bij een bank in het centrum van Perth met een mega omweg het geld voor de auto kunnen regelen. We zijn half wakker van de bank naar de auto dealer gegaan (met onze backpacks op onze rug om het rondzeulen voor de laatste keer te ervaren). Dit was HET moment. We hebben Jack gekocht (zo noemen we de auto) en zijn er met brede glimlachen in gaan rijden! :D :D YESSS we hoefden niet meer met het openbaar vervoer. YESSS we hoefden niet mee te sjouwen met onze spullen. YESSSS we kunnen aan de slag met onze Jack. We hebben een rondje gereden in Perth en hebben in een park gewandeld (helemaal blij met onze Jack). ’s Avonds zijn we terug naar Michael gegaan, omdat dit een veel groter succes was dan de andere home stay, en heeft Peer nog aan de auto gesleuteld.

Zondag zijn we naar een grote winkel gegaan om onze ‘reisinboedel’ in te slaan. Ons motto was om zo goedkoop mogelijk alles in te slaan en ik moet zeggen dat dit ook echt wel gelukt is tot het onderhandelen over een tafel aan de kassa. Ook hebben we tweedehands spullen gekocht bij mensen thuis via Marktplaats in het Australisch. Dit was een dag vol reizen, fast food langs de weg en vooral successen met het kopen van alle spullen voor Jack. Zelfs de verkoper van de tent belde laat in de middag nog terug, dit was een flink stuk rijden, dus ging waarschijnlijk vandaag niet meer lukken. Echt wel! We zijn meteen in de auto gesprongen en hebben (ruim een uur) gereden, maar met succes! De verkoper hielp zelfs mee met de tent op het dak maken, nu waren we helemaal compleet! Wij, en Jack, zijn klaar voor het avontuur! Dit was onze laatste nacht bij Michael en dus ook in een normaal huis, want de dag daarna ging ons backpack leven in een auto van start!

Maandag hebben we dan ook in de ochtend Jack reisklaar gemaakt, zijn we naar een camping langs de Coogee beach gegaan en daar gelunched. ’s Middags hebben we de Fremantle Prison bezocht met een tour over de vele ontsnappingen die daar plaatsgevonden hebben. Hierna hebben we op de haven in Fremantle gewandeld en hebben we gegeten op de camping. Dit was vooral een relax dagje met het genieten van het reizen met Jack.

Dinsdag werden we vroeg wakker (vroeg wakker en vroeg slapen wordt vanzelf je ritme als je in een tent slaapt), hebben we over de coastal drive gereden, hebben op het strand gelegen bij de Scarborough beach en hebben we nog wat spulletjes voor Jack gekocht. Hierna zijn we naar een goedkope camping gegaan in het midden van een national park. Dit was super gaaf! Toen we bij de camping aankwamen, liepen de kangoeroes letterlijk over de camping. We hebben hier onze tent op het dak weer uitgeklapt (wat 1 minuut werk is), hebben buiten gebarbecued en zijn vroeg gaan slapen.

Woensdag hebben we vroeg door het national park gewandeld en heeft Peer zojuist voor de eerste keer kangoeroes en koala’s van dichtbij gezien. Super leuk om deze diertjes weer te zien  Hierna hebben we nog wat auto- en bankzaken geregeld en zijn we naar een camping vlakbij Perth gereden. We hebben ’s avonds gegeten en gedronken in city centry Perth samen met Rob (kent Peer via zijn werk en hij was hier voor een tour met André Rieu).

Donderdag hebben we gepicknickt en gelegen bij het Kings Park in the Botanic Garden met een mooi uitzicht op de skyline van Perth. Hier heb ik me bij de WC omgekleed en opgefrist (echt het backpack leven) om vervolgens naar het concert van André Rieu te gaan. Ja ja, de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Wij zijn echt naar dit concert van verschillende walsen geweest. Dit was totaal niet onze muziekstijl en tóch was het leuk om er geweest te zijn. Is weer een keer wat anders en cheap cheap (free free in dit geval) is altijd leuk  ’s Avonds zijn we naar een camping in het zuiden van Perth gegaan.

Vandaag is onze reis naar het zuiden van Perth begonnen. We hebben veel gereden en zijn gestopt op verschillende mooie uitkijkpunten aan de kustlijn. De bounty stranden zijn ontzettend mooi en er zijn er hier zoveel dat je overal wel kunt stoppen voor een mooi strand. Wit zand, wit water, lichtblauw water, donkerblauw water, rotsen en blauwe lucht. WAUW! Dat ‘no worries’ gevoel begin weer helemaal terug te komen. We zijn aangekomen bij een camping ten zuiden van Perth. Deze camping ligt aan het strand en we hebben dan ook net even aan het strand gelegen. Net gekookt en gegeten op de camping en nu zit ik hier al weer een veeeeeel te lang verhaal te typen lekker warm in de auto. Overdag is het weer perfect warm en ’s avonds is het weer net iets aan de koude kant voor mij (ben een koukleum). Dadelijk lekker warm slapen en morgen weer verder naar het zuiden en mooie stranden zien (verwacht ik).

We hadden het er net nog over dat we alweer een maand weg zijn. Dit lijkt voor ons een stukje korter. Ik kan niet wachten om verder in Australië te reizen en ik ben benieuwd wat we allemaal gaan zien en beleven de komende dagen. Ik geniet er in ieder geval ontzettend van om hier samen met Peer in Australië te zijn, samen met Jack te kunnen rijden, dag per dag te kunnen bedenken wat je wilt gaan doen, te kunnen genieten van het goede weer en te doen waar je zin in hebt.

Tot snel!

Oja en ik heb aan Peer voorgesteld om morgenvroeg de zee in te springen. Ik ben benieuwd morgen..

Lots of love,
Peer en Liza