'See ya' and travelling

Hi mates,

Het heeft nu super lang geduurd voordat ik weer mijn blog aan het schrijven ben. Dit komt vooral omdat ik super druk bezig ben geweest de afgelopen tijd. Eerst de examens, daarna rondgereisd met Peer en daarna thuis in Nederland. Maar goed, laten we maar beginnen bij mijn verjaardag.

Woensdag 10 juni werd ik 21 jaar in Australië! Dit moest natuurlijk een speciale verjaardag worden. 1. Omdat ik 21 jaar werd! 2. Omdat ik jarig was in Australië! Gintaré, Roneta, Nigel en Daniel (uit Zuid-Korea) zijn naar Melbourne geweest. We zijn om 8 uur in de ochtend vertrokken, hebben gelijk een koffie in de ochtend gedronken om lekker wakker te worden en hebben gelunched in Melbourne. Hier had Daniel mij, Gintare en Roneta een speciaal cadeautje gegeven. Dit was een gouden gelukstaafje, wat typisch Zuid-Koreaans is en wat je alleen geeft aan de speciale mensen om je heen. Ik voelde mij dan ook zeer vereerd om dit van Daniel te krijgen. Na de lunch zijn ik, Gintare, Roneta en Nigel naar de broadway musical the Lion King gegaan. Daniel had een afspraak met de universiteit in Melbourne. Na de musical heb ik met Gintare, Roneta en Nigel een wafel op en zijn we met zijn vieren weer terug naar Ballarat gegaan. De musical was super mooi en vooral de muziek in het engels is super mooi! Dit heeft mijn verjaardag nog leuker gemaakt. We zijn met zijn vieren uiteten geweest bij Jacksons & Co (restaurant waar Gintare en Roneta werken) en ik heb als dessert een grote chocolade cake gekregen met kaarsjes in de vorm van '21' die ik uit heb geblazen en natuurlijk heb ik ook een wens gedaan! Ik had een klein cadeautje en dit is een dagboekje waarbij er voor elke dag een vraag wordt gesteld over de dag of de week en dat kan dan voor drie jaar lang. Super leuk! Gintare en Roneta wisten ook dat ik deze graag wilden, want dat heb ik een keer gezegd toen we aan het shoppen waren in Melbourne. Na het uiteten kwam Bernhard (uit Oostenrijk) en waren er acht kamergenoten gekomen om mij te feliciteren en hebben we uiteindelijk met zijn allen geborreld. Ik heb een grote kaart met een verjaardagslied, chocolade en een taart gekregen van een kamergenoot. Uiteindelijk ging ik om 11 uur naar huis samen met Gintare, Roneta, Nigel, Bernhard en Daniel. Toen ik eenmaal weert huis was, heb ik het mooiste cadeau ooit gekregen! Dit waren rozen van Peer, die voor mijn deur stonden. Ik heb wel een traantje gelaten toen ik deze kreeg, omdat ik dit cadeautje totaal niet verwacht had en omdat ik natuurlijk toch Peer extra mistte op deze dag. Toen mijn kamergenoten ook thuis waren van het borrelen, heb ik nog meer cadeautjes gekregen. Ik heb van Katie een warm water fles gekregen voor een bed op te warmen (omdat ik het altijd zo koud heb), een sport shirt (waarvan ze wist dat ik die graag wilde hebben) en een kaart met foto's van ons. Ik heb van Ben de CD van the Lion King gekregen (omdat ik de muziek van de Lion King als een week aan het zingen was in de keuken en op me kamer). In de ochtend op mijn verjaardag heb ik met papa, mama en Peer geskyped en ik had heel de dag door felicitaties op Facebook. Kortom: ik heb de beste verjaardag ooit gehad met super lieve mensen om mij heen!!

Na mijn verjaardag waren de dagen op res een beetje hetzelfde. Ik heb vooral veel gestudeerd, ben veel wezen fitnessen voor steeds ongeveer 1 uurtje, heb de 'Goldfield track' door de bossen gewandeld, heb elke dag gestretcht, met kamergenoten gekletst, 'Mario card' gespeeld op de Nintendo met kamergenoten, de was gedaan, naar de supermarkt geweest, gegeten met kamergenoten of zelf pasta gekookt.

Zondag 14 juni was de dag voordat mijn eerste twee examens waren. Drie kamergenoten (Tyler, Ben en Ryhannen) hebben mij het gebouw waar de examens zijn aangewezen en heb een woordenboek in de bibliotheek geleend voor tijdens de examens.

Maandag 15 juni had ik dan mijn eerste twee examens. Ik kon vooral niet wachten om nu eindelijk de examens te maken en niet meer alleen te studeren, nadat ik zoveel ervoor gestudeerd had. Dit waren twee examens van drie uur en na het maken van deze twee examens, had ik er wel een goed gevoel over! Op dit moment dacht ik '2 down and still 2 to go and I can do this, I am going to rock this!'. Ik merkte dat deze twee weken voor mij vooral doorzetten was en studeren was.

Dinsdag 16 juni ben ik s'avonds naar het huis van Gintare en Roneta geweest en heb ik daar samen met Nigel naar de film 'Divergent' gekeken. Deze film vond ik onwijs goed!

Vanaf woensdag 17 juni begon ik mij steeds meer te beseffen dat ik al bijna terug naar Nederland zou gaan. Dit was precies één week voordat ik samen met Peer zou gaan reizen en ik 'doei' of 'see ya' tegen mijn huisje en thuis Ballarat moest gaan zeggen. Ik had deze week vooral een dubbel gevoel. Ik vond het super leuk om iedereen weer te zien als ik thuis kwam in Nederland, maar tegelijkertijd wilde ik niet terug naar het land 'Nederland'. Ik had er moeite mee om weg te gaan van Ballarat. Om weg te gaan van het rustige Ballarat, het rustige Australië, waar zoveel ruimte is voor je gedachten en ruimte om even middenin de natuur te zijn en tijd voor jezelf te hebben. Om niet meer elke dag te genieten in Australië, van het land, van de cultuur, van de mensen, van mijn avontuur.

Vrijdag 19 juni heb ik 'doei' of 'see ya' gezegd tegen roommate Luke. Luke was mijn sport mate, waarmee ik vaak ging fitnessen en die voor mij als een 'brother with another mother' aanvoelde. Ik heb hem een grote knuffel gegeven en gezegd dat, als hij een keer in Nederland is, hij mij moet bellen.

Zaterdag 20 juni heb ik voor de laatste keer de Goldfield track gewandeld. Ik heb deze keer samen met Katie gewandeld en hebben vooral veel gekletst tijdens het wandelen. In de avond heb ik met Katie ijs gekocht en hebben we het samen thuis opgegeten. Ik voelde mij deze week nog steeds heel dubbel. Ik was super blij om Peer bijna weer te zien en om bijna mijn laatste examens af te ronden en niet meer hoefde te studeren voor ongeveer twee maanden. Aan de andere kant vond ik het moeilijk om te beseffen dat ik ook bijna weg zou gaan van Ballarat en 'mijn avontuur' dan afgelopen zou zijn en ik, na twee weken reizen, terug naar Nederland zou gaan.

Zondag 21 juni ben ik s'avonds met Katie en Tyler naar de Grill'd gegaan en heb ik daar een heerlijke grote hamburger gegeten met courgette frietjes.

Maandag 22 juni had ik mijn een na laatste (derde) examen. Ook over dit examen had ik een goed gevoel. Na dit examen had ik helemaal zo'n gevoel van 'I can do this! I am going to nail this last exam! 3 down and only 1 to go!'. Dit waren voor mij toch wel écht de laatste lootjes merkte ik. Ik voelde het aan heel mijn lichaam dat ik best wel gestresst was. Examens, Peer weer zien, 'doei' tegen Ballarat zeggen, terug naar Nederland, iedereen wel weer willen zien, niet terug naar Nederland willen. En zo ging het maar door deze twee weken. Nu had ik nog een examen te gaan op woensdag en dan zou ik al gelijk die nacht mijn laatste nachtje in Ballarat hebben, in mijn kamertje. Dit was voor mij best wel veel vlak achter elkaar. Je verlangt naar je laatste examen, maar tegelijkertijd heb je alweer je laatste nachtje in je kamertje in Ballarat.

Woensdag 24 juni had ik dan mijn laatste examen. 'EINDELIJK!' dacht ik toen nog. Na dit examen, had ik niet een goed gevoel over dit examen. Maar goed, ik was blij dat ik mijn laatste examen gemaakt had. Ik had verwacht dat ik super blij zou zijn, nadat ik mijn laatste examen gemaakt zou hebben. In realiteit was dit precies het tegenovergestelde. Ik heb na het examen met Gintare en Roneta gepraat over hoeveel we wel niet samen gedaan hebben, hoeveel we elkaar zouden gaan missen en nog veel meer. Toen ik naar thuis liep, heb ik moeten huilen. Ik ben in plaats van naar huis gegaan, naar de Goldfield track gegaan. Ik heb een stukje van de track gewandeld en heb op een gegeven moment stil gestaan in de bossen en gehuild. Ik heb gehuild en hier 'doei' gezegd tegen de mooie natuur in Australië en 'see ya' tegen mijn avontuur in Australië gezegd. Na ongeveer 20 minuten heb ik weer terug gelopen en ben ik naar huis gegaan. Dit moest wel, omdat het te donker werd om in de bossen te blijven. Ik ben die avond rond 2 uur naar bed gegaan.

Donderdag 25 juni heb ik mijn spullen ingepakt. Dit duurde langer dan dat ik verwacht had. Ik heb veel weggegooid, omdat het anders niet in me koffer paste. Ik heb weggegooid: twee paar schoenen, twee tasjes, shirtjes, ondergoed, sokken, de konijn (die ik met Pasen had gekregen), een vest, een kleed, pyama's. Kortom: ik heb heel veel weggegooid. Katie heeft deze later naar de Opshop gebracht, wat een winkel is met goedkope tweedehands kleren en andere spullen. Ik heb veel met kamergenoten gepraat en ik heb een wereldkaartje gekregen, waarop je de landen kan krassen van waar je geweest bent. Dit heb ik van kamergenoten Chloe, India en Meggi gekregen samen met een kaart met een foto van die ochtend erbij. Ik heb deze dag voor de laatste keer met mijn kamergenoten avondgegeten. Nadat ik tegen iedereen doei gezegd heb, heeft kamergenoot Sean mij naar het trein station gebracht. Ik heb doei gezegd tegen Sean en ik heb een bus gepakt vanaf het trein station, die rechtstreeks naar het vliegveld ging. Toen ik in de bus stapte, was 'mijn avontuur' voorbij. Ik zat in de bus met allemaal reizigers en ik ging naar het vliegveld in Melbourne om Peer weer te zien en samen lekker nog twee weken te reizen. Ik vond het spannend om Peer weer te zien en toen ik aan het wachten was bij de poortjes stond ik letterlijk niet meer stil staan van de zenuwen. Eenmaal elkaar in de armen geslagen, begon ik toch wel een traantje te laten en begon ik Engels te praten, omdat ik zo niet meer gewend was om Nederlands te praten. We zijn samen naar een hotel gegaan naast het vliegveld en hebben daar vooral veel gekletst.

Vrijdag 26 juni was mijn laatste dagje in Ballarat. Ik en Peer zijn eerst naar de organisatie Spaceship gegaan om onze campervan voor de komende twee weken op te halen. Vervolgens zijn we naar mijn huisje in Ballarat gereden om mijn spullen op te halen en in de auto te leggen. Ik heb 'goodbye' gezegd tegen mijn kamergenoten die er op dat moment waren. Dit waren Katie, Tyler, Anna en Ella. Ik had Katie nog een Hollandse klompjes gegeven met hagelslag en zijn vervolgens weggereden van 'thuis'. Ik heb hier toen wel even een traantje moeten laten. Ik en Peer zijn naar het huis van Nigel gereden en hadden daar een typische Australië barbeque, omdat het mijn laatste avond in Ballarat was. Dit was met Gintaré, Roneta, Nigel, Bernhard en Daniel. We hebben daarna lang drankjesspelletjes gedaan, gedanst, gekletst, gelachen. We zijn rond 12 uur nog in de hot tub gegaan en hebben daar uiteindelijk tot 5 uur midden in de nacht gezeten. Deze avond was super gezellig! En we hadden dan ook niet door dat we al zo lang in de hot tub zaten. Daarna had ik 'see ya' gezegd tegen Bernhard en de rest zou ik nog zien in Sydney. We hebben in onze campervan op de parkeerplaats bij Nigel geslapen. Deze avond was super gezellig! En ik heb toch ook wel weer even een traantje moeten laten samen met Gintaré en Roneta.

Zaterdag 27 juni waren we eigenlijk van plan om de Great Ocean Road te doen. Dit was helaas niet meer gelukt, aangezien we pas om half 2 's middags wakker werden. We zijn naar Gintaré en Roneta gereden. Zij hadden voor ons pannenkoeken gemaakt als uitgebreid ontbijt en wij hebben daar gedoucht en ons opgefrist om aan onze reis te beginnen. Ik heb 'see ya' tegen Gintaré en Roneta gezegd en we zijn zeker van plan om elkaar te blijven zien in Litouwen en in Nederland. Wij zijn daarna met onze Spaceship (grote oranje auto met grote stickers van de organisatie erop) naar de Great Ocean Road gereden. Uiteindelijk konden we geen staanplaats vinden voor onze Spaceship Cadet dus hebben we maar op een parkeerplaats geslapen.

Zondag 28 juni hebben we samen de Great Ocean Road gedaan. Ik had dit natuurlijk nu al drie keer gezien, maar nog steeds vind ik het super mooi! En het ziet er steeds weer anders uit door het verschillende weer. Peer vond het super mooi! We hebben de hoogtepunten van de Great Ocean Road gehaald en hebben hier zeker van genoten. Uiteindelijk zijn we ook nog verkeerd gereden en per ongeluk van de Great Ocean Road afgereden zonder dit in de gaten te hebben. Hier waren we uiteindelijk blij mee, omdat deze weg super mooi was! Deze weg was midden door de jungle zonder andere auto's van toeristen, omdat deze wél op de Great Ocean Road aan het rijden waren. We hebben hier even gestopt en gewandeld en genoten van ons uitzicht. We zijn naar Geelong gereden en hebben daar op een caravanpark geslapen. We zijn uiteten geweest in een typisch Australische pub middenin een klein stadje. Er was een goed bandje aan het spelen en we hebben typisch Australisch eten op.

Maandag zijn we naar Melbourne gereden. Hier hebben we wat winkels gekeken en zijn naar de Federal Square geweest. We hebben gelunched in een klein steegje met een Spaans bandje op de achtergrond. Hierna zijn we naar een reisbureau geweest, waar we onze hele reis hebben gepland tot in de details. Een Duitse vrouw, die hier werkte, heeft ons hier heel goed meegeholpen en heeft er alles aan gedaan om onze twee weken zo mooi mogelijk te laten worden! En dit is haar ook zeker gelukt! Hierna was het al 6 uur (hebben twee uur erover gedaan om onze hele reis te regelen) en zijn we uiteten geweest in een hotel, waar de Duitse vrouw van zei dat ze daar goed eten hebben. We hebben 's avonds geslapen op een klein goedkoop caravan park in een klein stadje langs de weg.

Dinsdag hebben we 9 uur lang gereden met onze Spaceship. Dit was van Melbourne naar the Blue Mountains. We zijn 's avonds gelijk naar een caravan park gereden en hebben in het centrum gegeten in een Italiaans restaurant. Het was nog steeds eigenlijk té koud om in een auto te slapen! We waren tenslotte nog steeds in Victoria en dit is het koudste gebied in heel Australië en aangezien het daar winter was, was het ongeveer 7 graden 's nachts.

Woensdag hebben we door de Blue Mountains gewandeld, gehiked en geklommen. We hebben super mooie uitzichten gehad op de top van de bergen met lange watervallen en hebben ook beneden middenin de jungle gewandeld. We hebben ook een stukje geklommen, wat ik nooit zonder Peer gedaan zou hebben (die goed is in klimmen), en dit stukje was eigenlijk niet een pad voor toeristen. Het was een stukje stijl naar beneden en dan verder tussen de bergen in. Dit was super mooi met mooie uitzichten en geen toeristen of andere mensen om je heen! In de avond hebben we rijst gekookt in onze Spaceship.

Donderdag reden we van the Blue Mountains naar Coffs Bay. Eenmaal aangekomen, hebben we gezocht voor een caravan park. Het was te merken dat het steeds drukker werd bij de caravan parken naarmate we steeds noordelijker kwamen. Dit kwam natuurlijk door het warmere weer in het Noorden van Australië. We zijn naar een strand geweest met veel surfers en hebben hier naar de zonsondergang gekeken tussen de rotsen aan de kust. We hebben avond gegeten in een grote hal met muziek, bandjes en vol met Australische surfers en andere Australiërs. Dit was voor ons in het begin even de ogen uitkijken hoe dit in zijn werk ging. Het was super druk, iedereen moest hun eigen eten ophalen en dan ergens gaan zitten. Iedereen zat gewoon bij elkaar aan tafel en waren allemaal behoorlijk hard door elkaar aan het schreeuwen in één grote hal.

Vrijdag zijn we van Coffs Bay naar Byron Bay gereden en daar gezocht naar een caravan park. We hebben gelijk onze swimwear aangetrokken en naar het strand gegaan. Hier hebben we weer naar de zonsondergang gekeken en gewandeld. We hebben in een gezellig klein (vooral als je deze vergelijkt met die van de dag ervoor) restaurantje en pub langs het strand. Er was goede muziek en je kon aan de relaxte sfeer merken dat er veel surfers waren. 's Avonds hebben we een film in onze Spaceship gekeken.

Zaterdag zijn we van Byron Bay naar Noosa gereden. Hier hebben we een boot gehuurd voor 2 uur en hebben we rondgevaren door Noosa en hebben we stil gelegen midden op het water in het zonnetje. 's Avonds hebben we bij een restaurant langs het strand gegeten en hebben we nog langs de haven gewandeld.

Zondag hadden we een dag zonder rijden ingepland. We hebben in Noosa een walking track gewandeld. Dit was tussen de bergen en langs de kust met mooie uitzichten over de zee en de kust. We hebben ook door de bergen gelopen, wat midden in de bossen was. We zijn hierna naar een strand gegaan en hebben hier gezeten en mensen gekeken. In de avond hebben we pasta gekookt in onze Spaceship.

Maandag stonden we om half 5 op om naar Rainbow Beach te rijden. Vanuit dit plaatsje zijn we met de ferry naar Fraser Island gegaan. Fraser Island is het grootste zandeiland ter wereld en is één en al mooie ongerepte natuur. De snelwegen zijn de strandkusten op dit eiland en de tussenweggetjes zijn alleen maar zand, bubbels and heuvels. Hier rijden ook alleen maar jeeps en andere auto's met grote banden, anders kom je niet ver met de auto. Wij zouden hier voor drie dagen blijven en mee touren met een tour group. We zijn naar een mooi meer gegaan op het eiland met wit zand en met blauw helder water. Dit meer was een natuurlijke spa. Ik heb hier dan ook uitgebreid mijn huidje gescrubd met het zand en het met mijn haar in het water gelegen. Na de Spa waren dan ook mijn haren en mijn huidje lekker zacht. We hebben gevolleybald met de mensen die bij onze tour zaten. Dit was een groepje van 12 personen en bestond uit 2 Canadese (aandachtvragerige) meisjes (die niemand mocht), 1 Engels meisje, één Iers koppel, twee Ierse broeren, twee Duitse meiden en één Zweeds koppel. Het Zweedse koppel was ongeveer 30 jaar en de anderen waren tussen de 20 en 30 jaar. Dit was een heel gezellig groep en we hebben ook veel lol samen gehad. Hierna hebben we gelunched bij het meer, door de jungle gewandeld, gegeten en gedronken bij de bar en vooral veel gekletst met zijn allen. Uiteindelijk zijn we met z'n allen rond 12 uur gaan slapen in onze grote hut.

Donderdag zijn we eerst rond het eiland gereden. Hierna zijn we in een klein vliegtuigje gegaan, waar 8 mensen in konden inclusief de piloot. We hebben over het eiland heen gevlogen. Dit was heel mooi en bijzonder! Het was deze dag zonnig, weinig wind en helder weer en er zwommen deze dag veel walvissen, haaien en andere vissen rond het eiland. We hadden dus veel geluk deze dag met het weer! We hebben in het vleigtuigje veel walvissen, haaien en dolfijnen troepen gezien. We hebben ook de mooie kustlijn van het eiland gezien, een meer in de vorm van een vlinder, een groot stuk zandwoestijn en bush bush. Hierna zijn we naar een natuurlijke glijbaan geweest. Dit was een riviertje naar de zee met de stroming naar de zee en we hebben dan ook hier met de stroming mee gedreven op zwembanden. We hebben hierna gelunched aan het strand, gelegen op het zand en een zeemeermin gebouwd om een van de Ierse jongens. Hierna hebben we op een grote berg geklommen met een mooi uitzicht over de kust en de zee en hebben super veel (stuk of 50) walvissen gezien, dolfijnentroepen gezien, haaien gezien en andere soorten vissen gezien. Kortom: super speciaal! Hierna zijn we naar natuurlijke bubbelbaden gegaan. Dit waren natuurlijke bubbel baden tussen rotsen in en met rotsen afgescheiden van de zee. Hier ben ik helaas hard gevallen op mijn rug en heb ik de volgende dagen flink last van gehad. De tour gide zag dat de zee rustig was en klom naar het bubbelbad het dichtst bij de zee. Ik vond dit natuurlijk gaaf en klom er achteraan. Op een gegeven moment kwam er een super hoge golf onverwachts over mij heen en viel ik op mijn rug op de rotsen en kletterde ik met de stroming van de golf mee. Helaas zaten golven ook nog eens vol met mosselen. Oftewel: mijn rug was blauw en ik bloedde van de striemen (de striemen zagen er erger uit dan dat het daadwerkelijk pijn deed). Eenmaal het bloed kunnen laten stoppen, hebben we lekker gelunched en zijn we naar de bar bij onze hut gegaan om te eten en wat te drinken. Een paar tour mates gingen al van het eiland af die avond. We waren nu nog met 7 mensen over en we zijn naar een spa geweest in de buurt. Dit bleek uiteindelijk een warm buitenbadje te zijn en hebben we hier met onze voeten in gedobbeld en gekletst.

Woensdag was het weer een stuk kouder en de zon kwam af en toe door. We zijn naar een meer gegaan met paddle boards. Het weer was super koud en uiteindelijk hadden alleen Peer, het Engelse meisje, de gids en ik op de paddle board gezeten. Ik ben toen met mijn paddle board (zittend, want dat was makkelijker) naar het midden van de rivier gepaddled. Ik heb hier gelegen op mijn board en mij langzaam terug laten stromen naar de kust. Ik heb hier vooral nagedacht over hoe leuk het hier is en dat ik niet weg wilde en naar Nederland gaan. We hebben gewandeld door de bush bush op een zandberg en zijn uitgekomen op een groot stuk zandwoestijn. Nadat we hadden geschuild aan de rand onder de bomen, zijn we nog naar een meer langs dit stukje zandwoestijn gewandeld en hebben hier nog kleine schildpadjes gezien. Eenmaal teruggewandeld naar de snelweg (de zandkust), hebben we gelunched in een restaurantje op het eiland en hebben we 'goodbye' gezegd tegen de andere tour mates. Ik en Peer zijn terug gegaan naar Rainbow Beach met de ferry en waren blij om onze Spaceship Cadetje weer te zien. We hadden onze grote orandje auto met al onze zooi gemist. Vooral Peer had de schreeuwende motor gemist, als we de berg op moesten en ons Spaceship Cadetje ons bijna niet boven op de berg kreeg. We zijn naar het zuiden van Brisbane gereden en hebben daar geslapen op een caravanpark.

Donderdag zijn we eerst door de bergen en bush bush vlakbij Brisbane gereden. We vonden dit eigenlijk niet meer zo speciaal, nadat we the Blue Mountains gezien hadden en op Fraser Island geweest waren. Peer heeft tóch maar een foto genomen, omdat het anders ook zo 'verwend' aanvoelde haha. We hebben in Brisbane gelunched en hebben langs de Skyline gewandeld en hebben nog wat winkeltjes gekeken (heb me een beetje ingehouden om het Peer niet aan te doen om in veel winkeltjes te gaan shoppen). We hebben 'goodbye' tegen onze Spaceship Cadetje gezegd en ingeleverd in Brisbane. Hierna reden we naar het vliegveld in Brisbane, hebben daar wat gegeten en zijn naar Sydney gevlogen en hebben daar in een hotelletje geslapen.

Vrijdag 10 juli was mijn laatste hele dag in Australië. Dit voelde tóch wel heel vreemd, ook al wist ik dat dit eraan zat te komen. Ik wilde nog niet naar Nederland, maar goed ik heb daar toen maar niet te veel bij stilgestaan. Nigel was naar Sydney gekomen om met ons nog twee dagen door Sydney gekomen. Gintaré was niet meer gekomen omdat ze aan het reizen was met Paulius en ergens anders was, Roneta was niet gekomen omdat ze moest werken. We zijn met z'n drieën naar the Opera House geweest en hebben op de bekende brug in Sydney gewandeld met het uitzicht op the Opera House. We hebben in het centrum gelunched bij een Duits marktkraampje en hebben wat winkeltjes gekeken. We zijn naar de Bottanic Garden gegaan en hebben vanaf daar the Opera House en the Skyline van Sydney met zonsondergang gezien. Dit was toch wel heel mooi vond ik! Het opera huis en de brug zijn tenslotte the high lights of Sydney en de Skyline van Sydney vond ik ook mooi vanwege de hoge gebouwen aan de grote rivier. Je kon zien hoe eens stad verandert als het donker wordt. We zijn uiteten geweest in een groot winkelcentrum met vooral Aziatisch eten en wij hebben Italiaans gegeten. Hierna zijn we naar twee verschillende barretjes geweest en hebben we gezellig gekletst en gedronken. Nigel wist precies welke trein we steeds moesten pakken en was een soort van 'onze gids' deze twee dagen. Ik vond het super leuk om Nigel nog te zien in Sydney en deze twee dagen in Sydney waren dan ook gezellig met zijn drieën.

Zaterdag was het dan zover. In de avond zouden ik en Peer naar huis 'Nederland thuis' gaan. Nigel sliep in een ander hotel en in de ochtend hadden we samen ontbeten in onze hostel. We hadden besloten om deze dagen de stranden te doen en nog even lekker te relaxen, voordat ik en Peer in het vliegtuig zouden zitten. We zijn eerst naar Manly Beach gegaan, wat mooi en uitstrekt was. Hierna zijn we naar Bondi Beach gegaan, wat voor ons tegenviel omdat dit THE Bondi Beach was, wat altijd op tv is, maar het eigenlijk maar een klein standaard strandje. We hebben op het strand gelunched en gekletst en zijn daarna teruggegaan naar ons hotel. Ik en Peer hebben onze spullen gepakt en we zijn met de trein naar het vliegveld gegaan. Nigel pakte dezelfde trein, maar moest eerder uitstappen. Hier kwam het moment dat ik 'goodbye' of 'see ya' tegen Nigel moest gaan zeggen. Dit was raar om in een trein te doen en ik kreeg toch wel weer traantjes toen ik Nigel zag staan en zwaaien en wij met de trein doorreden naar het vliegveld om terug naar Nederland te gaan. Eenmaal op het vliegveld aangekomen, vond ik het moeilijk. Ik vond het moeilijk om Australië los te laten en mijn gezicht toe te keren naar Nederland en daar dan heen te gaan. Ik heb dan ook even alleen buiten gestaan bij het vliegveld en gewoon gestaan en gedacht over de dingen die ik geleerd, gezien, ervaren heb en dat ik dat allemaal mee zou gaan nemen naar Nederland en over nog veel meer. Hierna ging het een stuk makkelijker om naar Nederland te gaan, omdat ik toch een soort van 'See Ya' tegen Australië gezegd heb. We hebben op het vliegveld gegeten en zijn dan uiteindelijk in het vliegtuig gestapt richting Nederland.